Στις 4 Δεκεμβρίου η Εκκλησία μας τιμά την μνήμη της
Αγίας Βαρβάρας. Ο Ι.
Ν. Αγίου Γεωργίου Θηβών για να τιμήσει την μνήμη της θα λειτουργήσει την
θαυματουργή Εικόνα της Αγίας την οποία έφεραν μαζί τους ευσεβείς Χριστιανοί από
την Μικρά Ασία κατά την περίοδο του διωγμού το 1922.
Ιστορία
Η ιστορία της εικόνας ξεκινάει από τους Αγίους Τόπους κατά
τα τέλη του 19ου αιώνα όταν οι πρόγονοι της ευσεβούς οικογενείας πήγαν εκεί για προσκύνημα και να Βαπτισθούν. Η
εικόνα πιθανότατα αγοράσθηκε από λαϊκό καλλιτέχνη στους Αγίους Τόπους και
μεταφέρθηκε μόνιμα στην περιοχή Μελί των Βουρλών της Μικράς Ασίας.
Η εικόνα έμεινε εκεί μέχρι το 1922, έτος κατά το οποίο
έγινε κι ο διωγμός των Ελλήνων από τους Τούρκους. Τότε έφυγε και η εικόνα μαζί
με την οικογένεια για την Ελλάδα. Χαρακτηριστικό ήταν πως η οικογένεια χωρίς να
το ξέρει πως δεν θα επιστρέψει ξανά πίσω στο σπίτι της, θέλησε να πάρει μονάχα
την εικόνα και το κλειδί του σπιτιού της.
Αφού περιπλανήθηκε η οικογένεια με την εικόνα σε πολλά
μέρη ανά την Ελλάδα εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Θήβα. Τα θαύματα της εικόνας
ξεκινούν τον πρώτο καιρό όταν οι περιοχές του Πυριού και του Προσφυγικού
Συνοικισμού της Θήβας μαστίζονταν από τις αρρώστιες της ανεμοβλογιάς και της
οστρακιάς ενώ υπήρχαν και θάνατοι. Όμως η Αγία Βαρβάρα ως Ιατρός και Θεραπευτής
των νοσημάτων αυτών παρουσιάζεται στον ύπνο γυναίκας από το Πυρί και την
καθησυχάζει λέγοντας: “μην φοβάσθε διότι ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΑΣ και σας
προστατεύω”.
Η γυναίκα συγκλονίζεται από το όραμα και το μεταφέρει στον Ιερέα της περιοχής. Ο ιερέας ανακαλύπτει που βρίσκεται η εικόνα της Αγίας και πραγματοποιεί λιτανεία, κατά την διάρκεια της οποίας η εικόνα ως εκ θαύματος αρχίζει να ιδρώνει. Οι αρρώστιες σταδιακά υποχωρούν, ενώ το παιδί της γυναίκας σώζεται. Οι φτωχοί πιστοί ως ένδειξη σεβασμού προσφέρουν τάματα στην Αγία και της κάνουν από ασήμι το φωτοστέφανο, τα χέρια και τον σταυρό.
Η Αγία Βαρβάρα έδειξε την παρουσία της πολλές φορές από
τότε. Χαρακτηριστική μάλιστα ήταν και η μαρτυρία μέλους της οικογενείας που έβλεπε συνεχώς κατά την διάρκεια του
Πολέμου το 1940 την Αγία να κατεβαίνει από την εικόνα της τα βράδια και να
φεύγει από το δωμάτιο ως ίσκιος μέσα στον τοίχο, ενώ την έβλεπε να επιστρέφει
πάλι πίσω το ξημέρωμα. Το γεγονός αυτό αναφέρθηκε στον Ιερέα του Προσφυγικού
Συνοικισμού, ο οποίος αφού διαπίστωσε μεταξύ άλλων, ότι πράγματι φεύγει το
βράδυ η μορφή της Αγίας από την εικόνα της, αφήνοντας πίσω της άδειο το ξύλο
στον τοίχο, άρχισε αμέσως παρακλήσεις
και αγρυπνίες. Βοηθός λοιπόν και του Στρατού μας η Αγία στον Πόλεμο του ’40, ως
προστάτιδα του Πυροβολικού.
Όμως τα θαύματα της Αγίας δεν σταματούν εδώ. Κατά την
διάρκεια της Γερμανικής κατοχής η οικογένεια φτιάχνει κάρβουνα στην περιοχή
Σκορπονέρια. Στη συγκεκριμένη περιοχή όμως, επειδή ήταν δύσβατη και
απροσπέλαστη στους κατακτητές, υπήρχε έντονη η παρουσία των Ελλήνων ανταρτών.
Όταν η περιοχή λοιπόν βομβαρδίστηκε από τα αεροπλάνα των Γερμανών, οι βόμβες
μολονότι έπληξαν όλη την περιοχή γύρω από τα μέλη της οικογένειας, εντούτοις
άφησαν τους ίδιους άθικτους καθώς το ανθρώπινο κουβάρι που σχηματίσθηκε και
κρατούσε την εικόνα, βρίσκονταν κάτω από ένα αόρατο πέπλο προστασίας.
Σήμερα η εικόνα αυτή, παρά το γεγονός ότι διανύει τον
δεύτερο αιώνα της ιστορίας της, διατηρείται σε καλή κατάσταση και φυλάσσεται
από τα τέκνα της ευσεβούς οικογενείας εντός της οικείας της. Λειτουργείται δε
κάθε χρόνο στη χάρη της.
Να έχουμε όλοι την
βοήθεια της.
Αμήν
