Αρχιμ. Δανιήλ Αεράκης
Ρώτησα τή βερυκοκιά. Μοὖπε: ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Πρασίνισαν τά φύλλα μου. Καινούργιος ὁ καρπός μου.
Ρώτησα τήν ἀνατολή. Μοὖπε: ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Ρώτησα τή Μεγ. Δευτέρα. Μοὖπε: ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Τό τραγουδᾶνε ἄγγελοι λευκοί.
Ἀμόλυντος τηρήθηκε ὁ ἄγγελος τῆς γῆς.
Ὡραῖος, πάλλευκος! Ὁ Ἰωσήφ ὁ Πάγκαλος.
Ρώτησα τή Μεγ. Τρίτη. Μοὖπε: ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Χαρά μεγάλη. Περάσανε μέσ’ στό Νυμφῶνα
Γρηγοροῦσες μέ τό λευκό χιτῶνα.
Ρώτησα τή Μεγ. Τετάρτη. Μοὖπε: ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Χτυπᾶνε στόν οὐρανό καμπάνες.
Στοῦ Χριστοῦ τά πόδια εἶναι πεσμένη
πόρνη γυναίκα, μά τώρα ἀναστημένη.
Χριστός Ἀνέστη! Τραγουδᾶνε τά οὐράνια.
Τόν ἁμαρτωλό στά ἄγια τόν φέρνει ἡ μετάνοια.
Ρώτησα τή Μεγ. Πέμπτη. Μοὖπε: ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Γιά τό ’Όχι τῆς ἀρνήσεως λάλησε ὁ πετεινός.
Γιά τό δάκρυ τῆς μετάνοιας χαμογέλασε ὁ Οὐρανός.
Ρώτησα τή Μεγ. Παρασκευή. Μοὖπε τρεῖς φορές: ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Δεν μοὖπε, Ὁ Χριστός σταυρώθηκε.
Μοὖπε, Ὁ Χριστός δοξάστηκε.
Σταυρός ὑψώθηκε! Θάνατος θανατώθηκε.
Θαμπώθηκαν οἱ ἄγγελοι. Ξεκλείδωσε ὁ παράδεισος.
Ληστής ὁ πρώτος κάτοικος. Κλειδί; Τό Μνήσθητί μου!
Χριστός Ἀνέστη!
Χτυπᾶτε πρόσταζε τό πρίν. Χτυπᾶτε, σᾶς λέω, τά καρφιά!
Μά τώρα χτυπάει πολύ πιό δυνατά ἡ ἀναστημένη του καρδιά.
Ἀληθινά! Εἶναι Θεός ὁ Σταυρωμένος.
Ὁ Σταυρωτής γίνεται πλέον θαυμαστής.
Βροντόφωνο στόν ἑκατόνταρχο τό Ἀληθώς Ἀνέστη!
Ρώτησα τό Μεγάλο Σάββατο. Μοὖπε: ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Στό σκοτεινό φόντο τοῦ Ἅδη θεϊκό ἄστραψε Φῶς.
Τρόμαξε καί στέναξε τοῦ σκότους ὁ προστάτης.
Σπάσανε οἱ πόρτες, οἱ ἀμπάρες, τά δεσμά.
Ὁ Ἀδάμ ἀνακαλεῖται, ἡ Εὔα λευτερώνεται.
Τά μνήματα ἀδειάζουνε.
Ἡ γῆ τραγουδᾶ: Ἀνάστα ὁ Θεός!
Ὁ οὐρανός πανηγυρίζει: Ζήτω ὁ Ἀθάνατος!
Τά καταχθόνια δοξάζουνε:
Δόξα, Κύριε, τῷ Σταυρῷ σου καί τῇ Ἀναστάσει σου!
