Εύχομαι, παιδί μου,
ο Θεός της υπομονής και της παρακλήσεως να σε ενισχύη εις την ασθένειάν σου,
όπου Θεού θελήματι περιέπεσες.
Έμαθα ότι αρρώστησες βαρειά, πόνεσα πολύ, και παρεκάλεσα
την Παναγίαν μας να σε κάνη καλά, πρώτα ψυχικώς και μετά σωματικώς. Να
σκέπτεσαι παιδί μου, τους αγίους μάρτυρας, πόσα και πόσα δεν υπέμειναν δια την
αγάπην του Χριστού μας!
Να λέγης και συ: «Υπόμεινον, ταπεινέ, της ασθενείας τους πόνους, ίνα φύγης τους
αιωνίους πόνους της κολάσεως!». Εκείνοι οι μάρτυρες θεληματικώς εισήλθον εις τα
βάσανα του μαρτυρίου, ενώ εσύ ακουσίως πονάς, και αυτό καλόν είναι, θα σε
ωφελήση αρκετά.
Μόνον μετά χαράς και ευχαριστίας να υπομείνης την παιδείαν του Κυρίου. Ταύτα
και άλλα πολλά να μονολογής, ώστε να τονώσης τον εαυτόν σου προς καρτερίαν και
παρηγορίαν.
Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας
Posted by Agapi en Xristo
