Ας παρακολουθήσωμε και θα ιδούμε πώς ενώ σημαίνει η
πνευματική σάλπιγξ, δηλαδή το σήμαντρο, ορατώς μέν συναθροίζονται οι αδελφοί,
αοράτως δε συνάγονται οι εχθροί.
Έτσι άλλοι δαίμονες έρχονται στο κρεββάτι, μόλις
σηκωθούμε, και μας πιέζουν να ανακλιθούμε πάλι. «Μείνε, μας λέγουν, έως ότου
συμπληρωθούν οι προοιμιακοί ύμνοι, και έπειτα πηγαίνεις στην Εκκλησία». Άλλοι,
ενώ παριστάμεθα στην προσευχή, έρχονται και μας βυθίζουν στον ύπνο.
Άλλοι προξενούν έντονη και απροσδόκητη κοιλιακή ενόχλησι.
Άλλοι μας προτρέπουν να ανοίγωμε συζητήσεις μέσα στο Κυριακό. Άλλοι παρασύρουν
τον νου μας σε αισχρούς λογισμούς. Άλλοι μας κάνουν να ακουμπούμε σαν
κουρασμένοι στον τοίχο. Ενίοτε μάλιστα συμβαίνει να μας προκαλούν και πάρα
πολλά χασμουρητά.
Μερικοί από αυτούς επροκάλεσαν πολλές φορές γέλωτα τον
καιρό της προσευχής, ώστε να κάνουν τον Θεόν να αγανακτήση εναντίον μας. Άλλοι
μας βιάζουν να διαβάζωμε γρήγορα το Ψαλτήριο από ραθυμία, και άλλοι μας
προτρέπουν να ψάλλωμε αργά από φιληδονία. Μερικές μάλιστα φορές κάθονται και
στο στόμα μας και το καθιστούν κλειστό και δυσκολοάνοικτο.
Απόσπασμα απο
ΛΟΓΟΣ ΔΕΚΑΤΟΣ ΟΓΔΟΟΣ
Περί ύπνου και προσευχής
Αγίου Ιωάννου του Σιναίτου Κλίμαξ.
πηγή: http://www.pentapostagma.gr
