Κάποτε ήταν ένα ζευγάρι που μετακόμισε σε καινούργια
γειτονιά. Καθώς έτρωγαν πρωινό στο νέο τους σπίτι, η γυναίκα κοίταξε έξω από το
παράθυρο και είδε τη γειτόνισσα που εκείνη την ώρα άπλωνε την μπουγάδα της.
«Ά, τα ρούχα δεν είναι πολύ καθαρά » σχολίασε. «Η
γειτόνισσα δεν προσέχει την καθαριότητα, δεν πλένει καλά τα ρούχα. Πρέπει να
χρησιμοποιεί περισσότερο σαπούνι».
Ο σύζυγος κοίταξε την μπουγάδα αλλά δε είπε τίποτα.
Κάθε φορά που η γειτόνισσα άπλωνε την μπουγάδα, η γυναίκα
έκανε τα ίδια σχόλια.
Ένα μήνα αργότερα, ένιωσε μεγάλη έκπληξη όταν είδε ότι τα
ρούχα που είχε απλώσει η γειτόνισσα ήταν πιο καθαρά από τις προηγούμενες φορές,
και είπε στον άντρα της:
«Για δες ! Η γειτόνισσα έμαθε επιτέλους να πλένει !
Αναρωτιέμαι ποιος την έμαθε ».
«Ξέρεις, ξύπνησα νωρίς σήμερα το πρωί και καθάρισα τα
τζάμια μας ! »
γύρισε και της είπε ο άντρας της.
Έτσι συμβαίνει και στη ζωή.
Ο τρόπος που βλέπουμε τους άλλους
εξαρτάται από το πόσο καθαρά είναι τα δικά μας « τζάμια ».
Απόσπασμα από την ομιλία του π. Ανδρέα Κονάνου «Τα ρούχα
της γειτόνισσας καθάρισαν ! ».
Καλή Δύναμη σε όλους !
«Μεθ΄ ημών Ο Θεός ! »