Κανείς να μη σάς
βλέπει, κανείς να μην καταλαβαίνει τις κινήσεις της λατρείας σας προς το θείον.
Όλ' αυτά κρυφά, μυστικά, σαν τους ασκητές. Θυμάστε που σάς
έχω πεί για τ' αηδονάκι; Μές στο δάσος κελαϊδάει. Στη σιγή.
Να πεί πως κάποιος τ' ακούει, πως κάποιος το επαινεί; Πόσο
ωραίο κελάηδημα στην ερημιά! Έχετε δεί πως φουσκώνει ο λάρυγγάς του;
Έτσι γίνεται και μ' αυτόν που ερωτεύεται τον Χριστό. Άμα
αγαπάει, «φουσκώνει ο λάρυγγας, παθαίνει, μαλλιάζει η γλώσσα».
Πιάνει μια σπηλιά, ένα λαγκάδι και ζει τον Θεό μυστικά,
«στεναγμοίς αλαλήτοις»
γέροντας Πορφύριος
