Πολλές φορές κρεμασμένος πάνω στον πόνο περιμένεις να
ανοίξουν οι ουρανοί να δεις λίγο φως. Ξεχνάς
ότι οι ουρανοί άνοιξαν με το «Τετέλεσται».
Μέχρι το τέλος όμως όλα παίζονται, όλα είναι αναστρέψιμα, όλα είναι πιθανά. «Μηδένα
προ του τέλους μακάριζε» όπως είπε και ο Σόλων.
Πολύμορφο δράμα η ζωή μας, που μέσα σε έρωτες και
προδοσίες, σε ύβρεις και επαίνους, σε πάθη και αρετές ψάχνει με ελπίδα να βρει
την αλήθεια.
Γι' αυτό και η ζωή είναι συναρπαστική, γιατί το αναπάντεχο
σε προσμένει ακόμα και τότε που έχεις παραδοθεί στο τέλος, όπως τότε που η μικρή Μαρία νίκησε τον καρκίνο, όπως τον ληστή πάνω
στον σταυρό που νίκησε τις προβλέψεις...
αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
