Άπόστολος Κυριακῆς
19 Μαρτίου, Γ΄ Νηστειῶν, Σταυροπροσκυνήσεως (Ἑβρ. δ΄ 14 - ε΄ 6)
Ἀδελφοί, ἔχοντες ἀρχιερέα μέγαν διεληλυθότα τοὺς οὐρανούς,
Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ, κρατῶμεν τῆς ὁμολογίας. οὐ γὰρ ἔχομεν ἀρχιερέα μὴ
δυνάμενον συμπαθῆσαι ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν, πεπειρασμένον δὲ κατὰ πάντα καθ᾿ ὁμοιότητα
χωρὶς ἁμαρτίας. προσερχώμεθα οὖν μετὰ παρρησίας τῷ θρόνῳ τῆς χάριτος, ἵνα
λάβωμεν ἔλεον καὶ χάριν εὕρωμεν εἰς εὔκαιρον βοήθειαν. Πᾶς γὰρ ἀρχιερεὺς ἐξ ἀνθρώπων
λαμβανόμενος ὑπὲρ ἀνθρώπων καθίσταται τὰ πρὸς τὸν Θεόν, ἵνα προσφέρῃ δῶρά τε καὶ
θυσίας ὑπὲρ ἁμαρτιῶν, μετριοπαθεῖν δυνάμενος τοῖς ἀγνοοῦσι καὶ πλανωμένοις, ἐπεὶ
καὶ αὐτὸς περίκειται ἀσθένειαν· καὶ διὰ ταύτην ὀφείλει, καθὼς περὶ τοῦ λαοῦ, οὕτω
καὶ περὶ ἑαυτοῦ προσφέρειν ὑπὲρ ἁμαρτιῶν. καὶ οὐχ ἑαυτῷ τις λαμβάνει τὴν τιμήν,
ἀλλὰ καλούμενος ὑπὸ τοῦ Θεοῦ, καθάπερ καὶ Ἀαρών. οὕτω καὶ ὁ Χριστὸς οὐχ ἑαυτὸν ἐδόξασε
γενηθῆναι ἀρχιερέα, ἀλλ᾿ ὁ λαλήσας πρὸς αὐτόν· υἱός μου εἶ σύ, ἐγὼ σήμερον
γεγέννηκά σε· καθὼς καὶ ἐν ἑτέρῳ λέγει· σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν
Μελχισεδέκ.
«Οὐ γὰρ ἔχομεν ἀρχιερέα μὴ δυνάμενον συμπαθῆσαι ταῖς ἀσθενείαις
ἡμῶν, πεπειρασμένον δὲ κατὰ πάντα καθ’ ὁμοιότητα χωρὶς ἁμαρτίας»
Κυριακὴ τῆς Σταυροπροσκυνήσεως σήμερα καὶ ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία
προβάλλει ἐνώπιόν μας τὸν Τίμιο Σταυρὸ τοῦ Κυρίου καὶ μᾶς καλεῖ νὰ Τὸν προσκυνήσουμε
γιὰ νὰ λάβουμε χάρη καὶ δύναμη, ἀλλὰ καὶ νὰ ἐμβαθύνουμε στὸ μυστήριο ποὺ κρύβει.
Ἀλήθεια πόση ἐνίσχυση καὶ παρηγοριὰ μᾶς χαρίζει ὁ ἐσταυρωμένος
Κύριος! Αὐτὸς εἶναι ὁ συνοδοιπόρος σὲ κάθε θλίψη καὶ δοκιμασία μας, διότι μόνο
Αὐτὸς μᾶς καταλαβαίνει σὲ τέλειο βαθμό, συμπάσχει μαζί μας καὶ μᾶς ἀνοίγει τὸν
δρόμο γιὰ τὴ λύτρωση καὶ τὴ σωτηρία. Αὐτὴν ἀκριβῶς τὴν ἀλήθεια μᾶς ὑπενθυμίζει
τὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα, τὸ ὁποῖο ἀναφερόμενο στὸν Κύριο Ἰησοῦ ὡς τὸν
αἰώνιο Ἀρχιερέα λέγει: «Οὐ γὰρ ἔχομεν ἀρχιερέα μὴ δυνάμενον συμπαθῆσαι ταῖς ἀσθενείαις
ἡμῶν, πεπειρασμένον δὲ κατὰ πάντα καθ’ ὁμοιότητα χωρὶς ἁμαρτίας». Δηλαδή, δὲν
ἔχουμε ἀρχιερέα ποὺ νὰ μὴν μπορεῖ νὰ δείξει συμπάθεια στὶς ἀσθένειες καὶ τὶς ἀδυναμίες
μας, ἀλλὰ ἔχουμε ἀρχιερέα ὁ ὁποῖος ἔχει
ἀντιμετωπίσει πειρασμοὺς μ’ ὅλους τοὺς τρόπους τοὺς ὁποίους εἶναι δυνατὸν νὰ
δοκιμασθεῖ ἡ ἀνθρώπινη φύση, ἐξ ὁλοκλήρου ὅμοια μ’ ἐμᾶς, χωρὶς ὅμως νὰ ὑποπέσει
σὲ καμία ἁμαρτία.
Ἂς δοῦμε λοιπὸν πῶς ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς γίνεται
συνοδοιπόρος στὶς θλίψεις καὶ τὶς δοκιμασίες μας.
1. Ἔχει πείρα τῶν θλίψεών μας
Ἐκεῖνο ποὺ πρωτίστως συγκινεῖ τὴν ψυχή μας καὶ μᾶς κάνει νὰ
αἰσθανόμαστε τὸν Κύριο συνοδοιπόρο στοὺς πόνους καὶ τὶς ἀγωνίες μας, εἶναι τὸ
γεγονὸς ὅτι καὶ ὁ Ἴδιος γεύθηκε τὸ πικρὸ ποτήριο τῶν πειρασμῶν καὶ τῶν θλίψεων
καὶ μάλιστα στὸν μεγαλύτερο βαθμὸ ποὺ θὰ μποροῦσε κανεὶς ποτὲ νὰ δοκιμάσει. Ἔτσι
ὥστε «ἐν ᾧ πέπονθεν αὐτὸς πειρασθείς, δύναται τοῖς πειραζομένοις βοηθῆσαι» (Ἑβρ.
β΄ 18). Καθὼς δηλαδὴ δοκίμασε ὁ Ἴδιος πειρασμούς, μὲ πολλὴ συμπάθεια θὰ
βοηθήσει κι ἐκείνους ποὺ πειράζονται καὶ δοκιμάζονται.
Πράγματι ὅλη ἡ πορεία τῆς ἐπιγείου ζωῆς τοῦ Κυρίου, ἀπὸ τὴ
Βηθλεὲμ μέχρι καὶ τὸν Γολγοθᾶ, ἦταν γεμάτη ἀπὸ θλίψεις καὶ δοκιμασίες. Ἔζησε
φτωχός, ἄστεγος, μετανάστης, πρόσφυγας... Ἀντιμετώπισε τοὺς πειρασμοὺς
τοῦ διαβόλου, δοκίμασε ἀμέτρητους κόπους καὶ στερήσεις ἀλλὰ καὶ πόνους
ὀδυνηρούς. Δέχθηκε βαριὰ πλήγματα ἀκόμη κι ἀπὸ τοὺς στενότερους φίλους καὶ
συνεργάτες του: τὴν ἄρνηση τοῦ Πέτρου, τὴν προδοσία τοῦ Ἰούδα, τὴν ἐγκατάλειψη
τῶν μαθητῶν του. Ὑπέμεινε διωγμούς, ἐμπαιγμούς, ὕβρεις, συκοφαντίες. Τὸν
συνέλαβαν καὶ Τὸν καταδίκασαν, καὶ τελικὰ ἔφθασε στὸ ἀποκορύφωμα ὅλων τῶν
θλίψεων: τὸν Σταυρὸ καὶ τὸν θάνατο.
Κανεὶς ποτὲ δὲν πόνεσε καὶ δὲν ὑπέφερε τόσο πολύ ὅσο ὁ ἀναμάρτητος
Κύριος ἐπάνω στὸν Σταυρὸ. Ἂς μὴν ἀπελπιζόμαστε λοιπόν, ὅταν καλούμαστε
κι ἐμεῖς νὰ σηκώσουμε τὸν δικό μας σταυρό. Ἂς ἀναθέτουμε ὅλες τὶς δυσκολίες
καὶ τὰ προβλήματά μας στὸν ἐσταυρωμένο Κύριο. Ἐκεῖνος ποὺ δοκίμασε τὸν
πόνο σὲ ὅλο του τό βάθος καὶ τήν ἔκταση, ὁπωσδήποτε μᾶς καταλαβαίνει. Μᾶς
καταλαβαίνει, ἀφοῦ Αὐτὸς σήκωσε πάνω στὸ Σταυρὸ τὸ βάρος τῶν ἁμαρτιῶν ὅλων τῶν
ἀνθρώπων!
2. Μᾶς ἐνισχύει μὲ τὴ Χάρη του
Δὲν εἶναι ὅμως μόνο τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ Κύριος μᾶς
καταλαβαίνει καὶ συμπάσχει στοὺς πειρασμοὺς καὶ στὶς δοκιμασίες μας. Ὑπάρχει καὶ
κάτι ἀκόμη πιὸ σημαντικό: τὸ ὅτι Ἐκεῖνος μᾶς δίνει πλούσια τὴ Χάρη καὶ τὴ
δύναμη γιὰ νὰ ξεπεράσουμε τὶς ἀδυναμίες καὶ τὶς θλίψεις μας. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος
μᾶς διαβεβαιώνει: «Πιστὸς ὁ Θεός, ὃς οὐκ ἐάσει ὑμᾶς πειρασθῆναι ὑπὲρ ὃ δύνασθε,
ἀλλὰ ποιήσει σὺν τῷ πειρασμῷ καὶ τὴν ἔκβασιν τοῦ δύνασθαι ὑμᾶς ὑπενεγκεῖν» (Α΄
Κορ. ι΄ 13). Δηλαδή, εἶναι ἀξιόπιστος ὁ Θεὸς καὶ σύμφωνα μὲ τὶς ὑποσχέσεις του
δὲν θὰ σᾶς ἀφήσει νὰ πειρασθεῖτε παραπάνω ἀπὸ τὴ δύναμή σας, ἀλλὰ μαζὶ μὲ τὸν
πειρασμὸ θὰ φέρει καὶ τὸ τέλος του, ὥστε νὰ μπορεῖτε νὰ τὸν ἀντέξετε.
Πραγματικά, σὲ κανέναν ἄλλον δὲν εἶναι τόσο κοντὰ ὁ Κύριος
ὅσο στὸν χριστιανὸ ποὺ ὑπομονετικὰ βαστάζει τὸν σταυρό του: «Μετ’ αὐτοῦ εἰμι
ἐν θλίψει» (Ψαλμ. 90, 15). Στὴ θλίψη καὶ στὸν πόνο του εἶμαι μαζί του, μᾶς
βεβαιώνει ἐπαναλαμβάνοντας λόγια τοῦ θεοπνεύστου Ψαλμωδοῦ του. Εἶμαι
μαζὶ μὲ τὸν κάθε πιστό, ποὺ σηκώνει τὸ σταυρό του στὴ ζωή του.
❁ ❁ ❁
Τὶς ἡμέρες αὐτὲς διερχόμαστε περίοδο ἀγώνα
πνευματικοῦ, ἐφόσον ἤδη διανύουμε τὴν Ἁγία καὶ Μεγάλη Τεσσαρακοστή, ἀλλὰ καὶ
ἀγώνα γιὰ τὴν ἐπιβίωσή μας, ἀφοῦ ὅλοι μας σὲ μικρότερο ἢ μεγαλύτερο βαθμὸ ὑφιστάμεθα
τὶς ὀδυνηρὲς συνέπειες ἀπὸ τὴν οἰκονομικὴ κρίση ποὺ μαστίζει τὴ χώρα μας.
Σὲ μιὰ τέτοια κρίσιμη περίοδο δὲν ὑπάρχει τίποτε πιὸ ἐνισχυτικὸ
καὶ παρήγορο ἀπὸ αὐτὸ ποὺ προβάλλει σήμερα ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία: τὸν Τίμιο
Σταυρό στολισμένο μὲ ἀνοιξιάτικα λουλούδια, γιὰ νὰ μὴν ξεχνοῦμε ὅτι, ὅπως μετὰ
τὸν χειμώνα ἔρχεται ἡ ἄνοιξη, ἔτσι καὶ μετὰ τὸν Σταυρὸ ἀκολουθεῖ πάντα ἡ Ἀνάσταση!
https://www.osotir.org/el/apostolos-kiriakis/item/36825-synodoiporos-st-s-thlipseis
