Στην Καλύβα
«Ευαγγελισμός της Θεοτόκου» της Αγίας Άννης, κατά το 1885 ασκητικά και με άκρα
υπακοή και ταπείνωση έζησε ο Μοναχός Ευλόγιος, ο οποίος σε ηλικία 95 περίπου
χρόνων έφυγε οριστικά από τον κόσμου τούτο για την άλλη την αιώνια ζωή.
Προείδε και προείπε το θάνατό του και πολλοί από τους
Πατέρες της Σκήτης, όπως συνηθίζουν να κάνουν, πήγαιναν να πάρουν ευχή από τον
μελλοθάνατο γέροντα.
Κατά κοινή ομολογία των Πατέρων αυτών, από το μελλοθάνατο
γέροντα, πήρανε ένα μάθημα φοβερής απολογίας της ψυχής που, στην προκείμενη
περίπτωση, η απολογία της ψυχής γινόταν με το σώμα, διότι, ο Γέρο – Ευλόγιος,
επί 24 ώρες πριν να παραδώσει το πνεύμα, κινούσε το κεφάλι του, πότε δεξιά και
πότε αριστερά, και τον ακούγανε οι Πατέρες να λέει :«Πού, πότε; Πού, πότε;» Συνέχεια,
χωρίς διακοπή. Πολλοί από τους παρευρισκομένους δοκίμασαν να βαστήξουν το
κεφάλι να μην στρίβει δεξιά κι αριστερά, αλλά στάθηκε αδύνατο να το
σταματήσουν. Πολλές φορές έλεγε : «Όχι, δεν έγινε αυτό, λέτε ψέματα. Για
κείνο έκαμα μετάνοια» και πάλι συνέχιζε : «Πού, πότε;» Έτσι χωρίς να
ειπεί τίποτε στους άλλους Μοναχούς παρέδωκε το πνεύμα του κι έφυγε από τη ζωή
αυτή, για τις αιώνιες Μονές, χωρίς καμία άλλη πληροφορία !
ΠΗΓΗ: ΑΝΔΡΕΟΥ
ΜΟΝΑΧΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ, τομ. Α΄, ΑΘΗΝΑΙ 1980, σσ. 54 – 55.