Δεύτε λάβετε φώς Ήχος πλ α΄

Ἁγίου Συμεών τοῦ Νέου Θεολόγου, “Τό μυστήριο τῆς ἀναστάσεως”

Πῶς εἶναι ἤ πῶς γίνεται μέσα μας ἡ ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ καί μέ αὐτήν ἡ ἀνάσταση τῆς ψυχῆς. Ἐπίσης ποιό εἶναι τό μυστήριο αὐτῆς τῆς ἀναστάσεως.

1. Ἀδελφοί καί πατέρες, ἤδη τό Πάσχα, ἡ χαρμόσυνη ἡμέρα, πού προκαλεῖ κάθε εὐφροσύνη καί εὐτυχία, καθώς ἡ ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ἔρχεται τήν ἴδια ἐποχή τοῦ χρόνου πάντοτε, ἤ καλύτερα γίνεται κάθε ἡμέρα καί συνεχῶς μέσα σ᾿ αὐτούς πού γνωρίζουν τό μυστήριό της, ἀφοῦ γέμισε τίς καρδιές μας ἀπό κάθε χαρά καί ἀνεκλάλητη ἀγαλλίαση (Λουκ. 1, 14), ἀφοῦ ἔλυσε μαζί καί τόν κόπο ἀπό τήν πάνσεπτη νηστεία ἤ, γιά νά πῶ καλύτερα, ἀφοῦ τελειοποίησε καί συγχρόνως παρηγόρησε τίς ψυχές μας, γι᾿ αὐτό καί μᾶς προσκάλεσε ὅλους μαζί τούς πιστούς, ὅπως βλέπετε, σέ ἀνάπαυση καί εὐχαριστία, πέρασε. Ἄς εὐχαριστήσουμε λοιπόν τόν Κύριο, πού μᾶς διαπέρασε ἀπό τό πέλαγος (Σοφ. Σολ. 10, 18) τῆς νηστείας καί μᾶς ὁδήγησε μέ εὐθυμία στόν λιμένα τῆς ἀναστάσεώς Του. 

«Ώσπερ πελεκάν…»

(+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)

«Ὥσπερ πελεκὰν τετρωμένος τὴν πλευράν σου, Λόγε, σοὺς θανόντας  παῖδας ἐζώωσας ἐπιστάξας ζωτικοὺς αὐτοῖς κρουνούς» (Ἐγκώμ. β΄ στάσις)

Στὴν ὑπέροχη ἀκολουθία τοῦ Ἐπιταφίου θρήνου, ἀγαπητοί μου, ποὺ ψάλλεται στὸν ὄρθρο τοῦ Μεγάλου Σαββάτου, ἰδιαίτερη θέσι κατέχουν τὰ Ἐγκώμια. Τί εἶνε τὰ Ἐγκώμια; Εἶνε μία ὡραία συλλογὴ τροπαρίων, ποὺ ἔχει ὡς θέμα τὴν ταφὴ τοῦ Χριστοῦ.

Ο πόνος της Παναγίας (από τις σημειώσεις του Αγίου Σιλουανού)

Όταν η ψυχή κατέχεται από την αγάπη του Θεού, τότε, ω, πώς είναι όλα ευχάριστα, αγαπημένα και χαρμόσυνα! Η αγάπη, όμως, αυτή συνεπάγεται θλίψη· και όσο βαθύτερη είναι η αγάπη, τόσο μεγαλύτερη είναι και η θλίψη.

Η Θεοτόκος δεν αμάρτησε ποτέ, ούτε καν με το λογισμό, και δεν έχασε ποτέ τη χάρη, αλλά και Αυτή είχε μεγάλες θλίψεις. Όταν στεκόταν δίπλα στο Σταυρό, τότε ήταν η θλίψη Της απέραντη σαν τον ωκεανό, και οι πόνοι της ψυχής Της ήταν ασύγκριτα μεγαλύτεροι από τον πόνο του Αδάμ μετά την έξωση από τον Παράδεισο, γιατί και η αγάπη Της ήταν ασύγκριτα μεγαλύτερη από την αγάπη του Αδάμ στον Παράδεισο. 

Τον Ήλιον Κρύψαντα - Χορός Βατοπαιδινών Πατέρων

Τον ήλιον κρύψαντα

Η κτίση συμπάσχει με το Πάθος του Κτίστου της. Ο ήλιος κρύβει τις ακτίνες του. Η γη σείεται και το καταπέτασμα του ναού σχίζεται στα δύο «από άνωθεν έως κάτω» (Μάτθ. 27,51). Ο Σωτήρας θανατώνεται. Και ο από Αριμαθαίας Ιωσήφ, κρυφός μαθητής του Χριστού, παρουσιάζεται στον Πιλάτο, για να ζητήσει το νεκρό σώμα του Διδασκάλου: «Δος μοι τούτον τον ξένον, τον εκ βρέφους ως ξένον ξενωθέντα, εβόα· δος μοι τούτον τον ξένον, ον ομόφυλοι μισούντες θανατούσιν ως ξένον».

"Ο Χριστός επι του Σταυρού"

Υπό Δημητρίου Π. Λυκούδη

Θεολόγου – Φιλολόγου, Υπ. Δρος Παν/μίου Αθηνών

Μεγάλη Παρασκευή σήμερον και ο Χριστός επί του Σταυρού! Σήμερον κρεμάται επί ξύλου ο Κύριος της Δόξης, σήμερον «τα θεμέλια της γης εδυνήθησαν φόβω του κράτους σου»[1], « ο ήλιος εσκοτίζετο και γης τα θεμέλια συνεταράττετο»[2]. Όσες ομιλίες και κηρύγματα και αν δονήσουν τον αέρα, όσα κείμενα και αν συμπλεύσουν εις την βιβλιογραφικήν φαρέτραν του έντυπου κόσμου, όσοι ζωγράφοι και αγιογράφοι και αν επιχειρήσουν ν΄ αποδώσουν  το μεγαλείο της ημέρας αυτής, δε θα καταφέρουν παρά μόνο, να μας μυήσουν επιδερμικά εις το αφ΄ εαυτού ασύλληπτο σε κενωτική θυσία και υπερφυές σε διανοητική σύλληψη μυστήριο του Θεανθρώπου, στη Σταυρική Θυσία του Λυτρωτού Κυρίου Ιησού Χριστού.

"Το Συνέδριο των παρανόμων"

του Δημητρίου Π. Λυκούδη - Θεολόγου – Φιλολόγου, Υπ. Δρος Παν/μίου Αθηνών

¨Ότε παρέστης τω Καϊάφα, ο Θεός, και παρεδόθης τω Πιλάτω, ο Κριτής, αι ουράνιαι δυνάμεις εκ του φόβου εσαλεύθησαν¨[1].

Πράγματι! Εσαλεύθησαν άπασαι αι ουράνιαι δυνάμεις, Άγγελοι και Αρχάγγελοι, Κυριότητες, Αρχές, Εξουσίαι, Δυνάμεις, Θρόνοι, Σεραφείμ και Χερουβείμ.

Μεγάλη Τετάρτη – “Της αλειψάσης τον Κύριον μύρω”

Γυνή, βαλούσα σώματι Χριστού μύρον, Την Νικοδήμου προύλαβε σμυρναλόην.

Κατά την Μεγάλη Τετάρτη επιτελούμε ανάμνηση του γεγονότος της αλείψεως του Κυρίου με μύρο από μια πόρνη γυναίκα. Επίσης φέρεται στη μνήμη μας, η σύγκλιση του Συνεδρίου των Ιουδαίων, του ανωτάτου δηλαδή Δικαστηρίου τους, προς λήψη καταδικαστικής αποφάσεως του Κυρίου, καθώς και τα σχέδια του Ιούδα για προδοσία του Διδασκάλου του.

Τον Νυμφώνα σου βλέπω.....

Τι να γράψεις για την Μεγάλη Εβδομάδα όταν η ζωή σου πνίγεται σε μια μικρή πεζότητα. Πώς να προσεγγίσεις τα Μεγάλα όταν νιώθεις τόσο μικρός; Πώς να μιλήσεις για την όντως χαρά όταν φυλλομετράς δάκρυ και αίμα στο ημερολόγιο της ψυχής σου; 

Μήπως όμως μονάχα μέσα από την ταπείνωση, την επίγνωση, τα αδιέξοδα και τις καταστροφές μπορείς να εισέλθεις στον Νυμφώνα Του;

Στην παλάμη… και στην άμμο…

Τι ντροπή μου στ’ αλήθεια, ο Χριστός μου, να ‘χει χαράξει τ’ όνομά μου στο χέρι Του κι εγώ να ‘χω χαράξει το δικό Του στην άμμο.

Τον ακούω να μου λέει: “Να! στις παλάμες μου επάνω σε ζωγράφισα”. Τι ντροπή που το ίδιο δεν μπορώ να πω…

ΙΕΡΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΟΥ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΕΟΥΣΑΣ

Η Αναστάσιμη Εορτή του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου στη Θήβα

Ιδού Ο Νυμφίος - Αργό Μέλος Ψάλλει Χορός Βατοπαιδινών Πατέρων

Μεγάλη Δευτέρα - Ιωσήφ του Παγκάλου

Από τη σημερινή μέρα ξεκινούν τα άγια Πάθη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Τύπος του Κυρίου μας Ιησού είναι ο πάγκαλος Ιωσήφ που σήμερα επιτελούμε την ανάμνησή του (Γεν. 37 - 50).

Ήταν ο μικρότερος γιός του Πατριάρχη Ιακώβ και ο πιο αγαπητός. Όμως φθονήθηκε από τα αδέλφια του και αρχικά τον έρριξαν σ' ένα βαθύ λάκκο και εξαπάτησαν το πατέρα τους χρησιμοποιώντας ένα ματωμένο ρούχο ότι δήθεν τον κατασπάραξε κάποιο θηρίο. Στη συνέχεια τον πούλησαν για τριάντα αργύρια σε εμπόρους, οι οποίοι τον ξαναπούλησαν στον αρχιμάργειρα του βασιλιά της Αιγύπτου, τον Πετεφρή.

Κυριακή των Βαΐων

Γράφει ο Μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης

Σήμερα η Εκκλησία μας μοιράζει βάια στους πιστούς της ως σύμβολα νίκης και υποδοχής. Ας φωνάξουμε όλοι μαζί «Ωσανά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου». Έρχεται ο ευλογημένος, ο ευεργέτης, ο ελεήμων.

Έρχεται, κατά τον άγιο Ευλόγιο Αλεξανδρείας, να απελευθερώσει τους δούλους, να ξοφλήσει τους χρεοφειλέτες, να σώσει τους άσωτους, να δώσει ελπίδα στους απελπισμένους, να δώσει στους αμαρτωλούς συγχώρεση και να τους οδηγήσει στη μετάνοια. Χθες ο Κύριος της ζωής ανάστησε τον φίλο του τετραήμερο Λάζαρο. 

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 24 Απριλίου 2016 (Κυριακὴ τῶν Βαΐων)

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΙΒ´ 1 - 18

Ὁ οὖν Ἰησοῦς πρὸ ἓξ ἡμερῶν τοῦ πάσχα ἦλθεν εἰς Βηθανίαν, ὅπου ἦν Λάζαρος ὁ τεθνηκώς, ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν. Εποίησαν οὖν αὐτῷ δεῖπνον ἐκεῖ, καὶ ἡ Μάρθα διηκόνει· ὁ δὲ Λάζαρος εἷς ἦν ἐκ τῶν ἀνακειμένων σὺν αὐτῷ. Η οὖν Μαρία, λαβοῦσα λίτραν μύρου νάρδου πιστικῆς πολυτίμου, ἤλειψε τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ καὶ ἐξέμαξε ταῖς θριξὶν αὐτῆς τοὺς πόδας αὐτοῦ· ἡ δὲ οἰκία ἐπληρώθη ἐκ τῆς ὀσμῆς τοῦ μύρου.

Ο Άγιος Λάζαρος, ο τετραήμερος

Ο Άγιος Λάζαρος, ο τετραήμερος

του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου, δασκάλου

Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΟΙ ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΤΕΣ: Ο Λάζαρος καταγόταν από τη Βηθανία και ήταν αδελφός της Μάρθας και της Μαρίας. Ήταν φίλος του Ιησού Χριστού (Ιωάν. ια΄5,36, Μτθ. κα΄17, Μάρκ. ια΄11) και αναστήθηκε από τους νεκρούς από τον Κύριο. Η έγερση του Λαζάρου εξιστορείται με λεπτομέρεια από τον Ιωάννη στο ιε΄κεφάλαιο του Ευαγγελίου του. Πολλοί ορθολογιστές βλέπουν στη διήγηση της ανάστασης αυτής απλώς ένα “σύμβολο πνευματικής ανόρθωσης του αμαρτωλού” και τίποτε περισσότερο.

«Διακονητές» και «Προστάτες» Άγιοι

-Γέροντα, πονάει το δόντι μου.

-Δεν είναι καλά να πονέσης λίγο, για να ωφεληθής και λίγο; Κάνε ένα κομποσχοίνι στον Άγιο Αντίπα, που βοηθάει στον πονόδοντο, και θα σου περάση ο πόνος.

- Έκανα, Γέροντα, και δεν πέρασε.

- Φαίνεται κάτι θα φταίη. Αν του πης: «από τώρα θα είμαι πιο προσεκτική σε όλα», αμέσως ο Άγιος θα βοηθήση. Ο Άγιος Αντίπας είναι μεγάλος Άγιος! Πόσο ευαρέστησε τον Θεό! «Αντίπας ο μάρτυς μου ο πιστός11», λέει στην Αποκάλυψη.

Τον ιπτάμενο κατζίον (θυμιατό)

Συχνό φαινόμενο κάποιοι ευλαβείς χριστιανοί να αναθέτουν τις πνευματικές των υποχρεώσεις προς τους κεκοιμημένους συγγενείς των, μνημόσυνα κυρίως, εις ευλαβείς Ιερομονάχους των Ιερών σκηνωμάτων του Αγίου 'Όρους. Τον κάνουν αυτό από ευλάβεια και για να βοηθηθούν περισσότερο οι ψυχές των κεκοιμημένων. Συγκεντρώθηκαν προς τούτο αρκετοί Ιερομόναχοι και μοναχοί σε ναΰδριο μιας Καλύβης Αγιορείτικης Σκήτης.

“Μεγάλυνον ψυχή μου…”

«Μεγάλυνον, ψυχή μου…». Πάρα πολλοί εόρτιοι ύμνοι στην Ορθόδοξη Εκκλησία αρχίζουν με τα λόγια αυτής της καταπληκτικής πρόσκλησης να «μεγαλύνει η ψυχή…», να εγκωμιάσει, να εξυμνήσει, να αποθαυμάσει.

Τα λόγια αυτά αποκαλύπτουν μια βαθιά και πανέμορφη αλήθεια για τον εορτασμό και την ανθρώπινη φύση.

Η αγκαλιά της Παναγίας...

Καμία προσευχή δεν πάει χαμένη...

Κάθε ικεσία που βγαίνει ειλικρινά, γεμάτη δάκρυα, ποτέ δεν χάνεται...

Κατευθείαν πηγαίνει στον δικό Του θρόνο.

Εκείνος, φίλε μου, πάντα σε κοιτάζει.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΣΩΣΤΟ ΔΡΟΜΟ;

«Οὐκ οἴδατε τί αἰτεῖσθε»

Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ οἱ μα­­θη­τές του βαδίζουν στὸ δρόμο γιὰ τὰ Ἱεροσό­λυ­μα. Ὁ Ἴδιος συνέχεται ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι σὲ λίγο θὰ γευθεῖ τὸ πικρὸ ποτήριο τοῦ σταυ­ρικοῦ θανάτου καὶ γιὰ ἄλλη μία φορὰ προφητικὰ ἀποκαλύπτει στοὺς μαθητές του τὰ φοβερὰ παθήματα ποὺ πρόκειται νὰ ὑποστεῖ. Τότε δύο μαθητές του, ὁ Ἰάκω­βος καὶ ὁ Ἰωάννης, Τὸν πλησιάζουν καὶ Τοῦ λέ­­νε: «Διδάσκαλε, θέλουμε νὰ μᾶς ­κά­­νεις­ αὐτὸ ποὺ θὰ σοῦ ζητήσουμε...». «Τί θέλετε;», τοὺς ἐρωτᾶ ὁ Κύριος. Καὶ αὐτοὶ ἀπαν­τοῦν: «Τώρα ποὺ θὰ γίνεις Βασιλιάς, νὰ μᾶς βάλεις νὰ καθίσουμε ὁ ἕνας ἀπὸ τὰ δεξιά σου καὶ ὁ ἄλλος ἀπὸ τὰ ἀριστερά σου».

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 17 Απριλίου 2016 (Κυριακὴ Ε’ τῶν Νηστειῶν - Ὁσίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας)

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ Ι´ 32 – 45

Ἦσαν δὲ ἐν τῇ ὁδῷ ἀναβαίνοντες εἰς Ἱεροσόλυμα· καὶ ἦν προάγων αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἐθαμβοῦντο, καὶ ἀκολουθοῦντες ἐφοβοῦντο. καὶ παραλαβὼν πάλιν τοὺς δώδεκα ἤρξατο αὐτοῖς λέγειν τὰ μέλλοντα αὐτῷ συμβαίνειν, ὅτι Ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδοθήσεται τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ γραμματεῦσι, καὶ κατακρινοῦσιν αὐτὸν θανάτῳ καὶ παραδώσουσιν αὐτὸν τοῖς ἔθνεσι, καὶ ἐμπαίξουσιν αὐτῷ καὶ μαστιγώσουσιν αὐτὸν καὶ ἐμπτύσουσιν αὐτῷ καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτὸν, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀναστήσεται.

Να υπομείνεις την ώρα της ταραχής

Ας υποθέσουμε ότι ούτε με το λόγο δεν μπορείς να ελεήσεις. Μπορείς όμως, αν οργιστεί μαζί σου ο αδελφός σου, να τον ελεήσεις και να τον υπομείνεις την ώρα της ταραχής του, αφού τον βλέπεις να επηρεάζεται από τον κοινό εχθρό (διάβολο). 

«Κύριε, αξίωσε με να αντιληφθώ την δύναμη των λόγων της Αγίας Γραφής»

Ώσπου να δεχθεί ο άνθρωπος τον Παράκλητο, χρειάζεται τις Θείες Γραφές, για να εντυπωθεί η μνήμη των αγαθών στην καρδιά του, για να ανανεώνεται μέσα του η κίνηση προς το αγαθό, με την συνεχή ανάγνωση.

Οἱ Χαιρετισμοὶ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου

Να προσεύχεσθε στην Υπεραγία Θεοτόκο, πάντοτε να παίρνετε την ευλογία Της για κάθε έργο σας

Ο Στάρετς έτρεφε ιδιαίτερη, μπορεί να πει κανείς, τρυφερή αγάπη και αφοσίωση στη Μητέρα του Θεού και δεν έβρισκε λόγια για να εκφράσει και τη δική Της αγάπη στους ανθρώπους και τη δική του προς Αυτήν.

Κάποιος χριστιανός είδε ένα θαυμαστό όραμα των μονών του παραδείσου που είχαν μια ασυνήθιστη ομορφιά .Ιδιαιτέρως διακρινόταν για την ομορφιά του ένα ανάκτορο. Ρώτησε:

Δεν κερδίζεις με το άγριο

του Αγίου Γέροντα Πορφύριου

Ένας φίλος δέχθηκε, όπως μου εκμυστηρεύθηκε, τη σκληρή συμπεριφορά εκ μέρους ανθρώπων αυστηρών αρχών, με αποτέλεσμα να εξουθενωθεί και να παρεξηγηθεί τελείως, ως προς τον χαρακτήρα του.

Ο Γέροντας τον ανέπαυσε, διότι έβαλε τα πράγματα στη θέση τους, πραγματοποιώντας πετυχημένη ψυχική ακτινογραφία του. 

Θεμέλιο της πνευματικής μας ζωής είναι η ταπείνωση….

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

«Θεμέλιο της πνευματικής μας ζωής είναι η ταπείνωση. Όσα κι αν κτίσεις και ελεημοσύνη και προσευχές και νηστείες και οποιαδήποτε άλλη αρετή, αν δε βάλεις πρώτα ως θεμέλιο αυτή, ματαιοπονείς και όλα όσα χτίζεις θα γκρεμιστούν εύκολα, όπως έπεσε το σπίτι εκείνο, που είχε οικοδομηθεί στην άμμο.

Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης: Μέσα σου να βράζει η χαρά

Μέσα σου να βράζει η χαρά, να μή φαίνεται· μέσα σου να βράζει η λύπη, η κόλαση αλλά να μην το εξωτερικεύεις.

Αυτός είναι ο καλόγηρος. Ειδάλλως, εσύ εκεί κι εγώ εδώ, και να προσευχώμεθα· να μην ακούει ο ένας τον άλλονε. Μπορείς να κατανύσσεσαι εσύ κι εγώ εδώ, κι ο ένας να μην παίρνει μυρωδιά τον άλλονε.

Όσιος Πορφύριος: «Πρώτον καταλλάγηθι τοις σε λυπούσιν»

Tο να συγχωρούμε όσους μας έβλαψαν, το θεωρούσε ο Γέροντας πολύ βασικό.

Πολύ συχνά επαναλάμβανε το στίχο της ευχής: «Πρώτον καταλλάγηθι τοις σε λυπούσιν».

Καί στην εξομολόγηση έδινε ιδιαίτερη σημασία σ᾿ αυτή την πνευματική αμαρτία, να θυμόμαστε το κακό που μας έκανε κάποιος και να του κρατάμε κακία η πικρία η έχθρα.

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 10 Απριλίου 2016 (Κυριακὴ Δ’ τῶν Νηστειῶν - Ἰωάννου τῆς Κλίμακος)

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ Θ´ 17 – 31

Καὶ ἀποκριθεὶς εἷς ἐκ τοῦ ὄχλου εἶπε· Διδάσκαλε, ἤνεγκα τὸν υἱόν μου πρὸς σέ, ἔχοντα πνεῦμα ἄλαλον. Καὶ ὅπου ἂν αὐτὸν καταλάβῃ, ῥήσσει αὐτόν, καὶ ἀφρίζει καὶ τρίζει τοὺς ὀδόντας αὐτοῦ, καὶ ξηραίνεται· καὶ εἶπον τοῖς μαθηταῖς σου ἵνα αὐτὸ ἐκβάλωσι, καὶ οὐκ ἴσχυσαν. Ο δὲ ἀποκριθεὶς αὐτῷ λέγει· 

Ο άγιος Ιωάννης, ο υποδειγματικός ασκητής της Κλίμακος (Μητροπολίτου Κυθήρων Σεραφείμ)

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Ο ΑΓ. ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΙΚΟΣ ΑΣΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΟΣ

Η Δ´ Κυριακή των Νηστειών σήμερα και η Αγία μας Εκκλησία προβάλλει την ασκητική μορφή του Οσίου Ιωάννου, συγγραφέως της Κλίμακος, και τιμά την ιερή μνήμη του Αγίου Γρηγορίου του Ε´ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, Τερεντίου Μάρτυρος και των συν αυτώ.

Δ΄Κυριακή των Νηστειών (Ιωάννου της Κλίμακος)- «Πιστεύω, Κύριε· βοήθει μου τη απιστία»

Απόστολος: Εβρ. ΣΤ΄ 13 – 20

Ευαγγέλιο: Μάρκ. Θ΄ 17 – 31

«Πιστεύω, Κύριε· βοήθει μου τη απιστία»

Είναι η μέρα, αγαπητοί μου αδελφοί, που ο Κύριος έχει μεταμορφωθεί στο όρος Θαβώρ και κατεβαίνει απ’ εκεί ερχόμενος στους μαθητές Του. Μόλις ο κόσμος βλέπει τον Ιησού, θαμπώνεται και τρέχει να Τον χαιρετήσει. 

Ο δεύτερος πειρασμός της Εκκλησίας

Η μάχη δόθηκε στην έρημο. Εκεί όπου ο Χριστός μας κονταροχτυπήθηκε με το πνεύμα του κακού, αμέσως μετά τη Βάπτισή Του στον Ιορδάνη από τον Τίμιο Πρόδρομο.

Σαράντα μερόνυχτα έμεινε τελείως νηστικός. Το τέρας της κολάσεως λύσσαξε. Μετά την τεσσαρακοστή μέρα, κι ενώ η πείνα εκδηλώθηκε βίαιη, το φθονερό φίδι Τον υπέβαλε σε τρεις πειρασμούς. Περιγράφονται λεπτομερώς α­πο τους ιερούς ευαγγελιστές Ματθαίο και Λουκά, με μικρή διαφορά στη σειρά· ο δεύτερος στο Ματθαίο παρουσιάζεται τρίτος από τον Λουκά.

Μέτρα αγιότητος

από τον Γέροντα Εφραίμ Κατουνακιώτη

Άνθρωπος ο οποίος επαινεί τον πλησίον του και κατακρίνει τον εαυτό του, φθάνει σε μέτρα άγιότητος.

Αν ζητάς εσύ από τον άλλονε, επειδή σε λύπησε, να σου βάλει μετάνοια, δεν είσαι καλά, δεν είσαι εντάξει, δεν βαδίζεις στον δρόμο της καλογερικής.

*Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης, Έκδοση Ι. Ησυχαστηρίου «Άγιος Εφραίμ» Κατουνάκια Αγίου Όρους, Α’ έκδοση 2000. http://www.vimaorthodoxias.gr

Άγιος Ρούφος ο Εκλεκτός

Στις 8 Απριλίου η Εκκλησία μας εορτάζει την μνήμη του Αγίου Αποστόλου Ρούφου του εκλεκτού 1ου Επισκόπου Θηβών. Στο συναξάρι της ημέρας διαβάζουμε: “Τῇ Η΄ τοῦ μηνός Ἀπριλίου μνήμη ταῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ἐκ ταῶν ἐβδομήκοντα, Ἡρωδίωνος, Ἀγάβου, ΡΟΥΦΟΥ, Φλέγοντος, Ἐρμοῦ καί Ἀσυγκρίτου“.

Ἡ Δ΄ Στάσις τῶν Χαιρετισμῶν τῆς Παναγίας μας

Δ' Στάσις

Τεῖχος εἶ τῶν παρθένων, Θεοτόκε Παρθένε, καὶ πάντων τῶν εἰς σὲ προστρεχόντων· ὁ γὰρ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, κατεσκεύασέ σε Ποιητὴς Ἄχραντε, οἰκήσας ἐν τῇ μήτρᾳ σου, καὶ πάντας σοι προσφωνεῖν διδάξας·

Το δώρο της Θείας Λειτουργίας

Μητροπολίτη Μόρφου Νεόφυτου

Η ίδια η Θεία Λειτουργία, από την αρχή αρχή της, διακηρύσσει τί ακριβώς είναι: Είναι η ευλογημένη Βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Δηλαδή η ευλογημένη Βασιλεία του Τριαδικού Θεού, τώρα και πάντοτε και εις τους απέραντους αιώνες των αιώνων.

Γέροντας Σωφρόνιος για την προσευχή «Πάτερ ημών»

Μία κυρία στο Παρίσι πριν από λίγα χρόνια μου έλεγε ότι δεν τολμούσε να απαγγείλει την προσευχή αυτή μετά τα λόγια «ελθέτω η Βασιλεία Σου». Φοβόταν τόσο πολύ ώστε αν έλεγε στον Θεό έντιμα, «γεννηθήτω το θέλημά Σου», τότε όφειλε να δεχθεί «όλα όσα συμβαίνουν στη ζωή» με την ετοιμότητα να τα υπομένει χωρίς γογγυσμό, χωρίς μικροψυχία και τα παρόμοια.

Πρόσφατα ένα άλλο πλάσμα μου έλεγε ακριβώς τα ίδια λόγια με σένα, σχετικά με το «και άφες ημίν... ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών».

Ο άνθρωπος είναι εν σμισκρώ ολόκληρη η Εκκλησία

Γέροντας Βασίλειος Γοντικάκης

Ο άνθρωπος, η κορωνίδα της δημιουργίας, έχει μέσα του το επικίνδυνο δώρο της ελευθερίας.

Γι' αυτό και ο ίδιος είναι επικίνδυνος και κουραστικός για όλα τα συστήματα και τις θεωρίες.

Έως την Παρασκευή ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ θα κοσμεί το κέντρο του ναού μας

Ο πόλεμος εν ώρα προσευχής

Ας παρακολουθήσωμε και θα ιδούμε πώς ενώ σημαίνει η πνευματική σάλπιγξ, δηλαδή το σήμαντρο, ορατώς μέν συναθροίζονται οι αδελφοί, αοράτως δε συνάγονται οι εχθροί.

Έτσι άλλοι δαίμονες έρχονται στο κρεββάτι, μόλις σηκωθούμε, και μας πιέζουν να ανακλιθούμε πάλι. «Μείνε, μας λέγουν, έως ότου συμπληρωθούν οι προοιμιακοί ύμνοι, και έπειτα πηγαίνεις στην Εκκλησία». Άλλοι, ενώ παριστάμεθα στην προσευχή, έρχονται και μας βυθίζουν στον ύπνο.

Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως (Γ’ Νηστειών) στον Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου Θηβών

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 3 Απριλίου 2016 ( Κυριακὴ Γ’ τῶν Νηστειῶν - Σταυροπροσκυνήσεως)

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ η' 34-38, Θ' 1

Καὶ προσκαλεσάμενος τὸν ὄχλον σὺν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ εἶπεν αὐτοῖς· Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι.

Οι Γ' Χαιρετισμοί της Υπεραγίας Θεοτόκου στον Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου Θηβών

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα τελέστηκαν στην ενορία μας οι Γ' Χαιρετισμοί της Υπεραγίας Θεοτόκου χοροστατούντος του νέου Μητροπολίτου Καρπενησίου κ. Γεωργίου, ο οποίος ομίλησε για την αξία της προσευχής ιδιαίτερα την περίοδο της Μ. Τεσσαρακοστής. Στο τέλος της Ακολουθίας ο εφημέριος του ναού μας τον ευχαρίστησε θερμά και του ευχήθηκε η Χάρις του Θεού να τον ευλογεί και να τον σκεπάζει στα νέα του καθήκοντα.

Κυριακή Γ΄ Νηστειών (Σταυροπροσκυνήσεως) - «Σταυρέ πανσεβάσμιε καθαγίασον ημών τας ψυχάς και τα σώματα τη δυνάμει σου»

Απόστολος: Εβρ. δ΄ 14-ε΄6

Ευαγγέλιο: Μαρκ. η΄ 34- θ΄Ι  

«Σταυρέ πανσεβάσμιε καθαγίασον ημών τας ψυχάς και τα σώματα τη δυνάμει σου» (Προσόμοιο των Αίνων)

«Σταυρού πρόκειται σήμερον εορτή χορός αγγέλων σκιρτάτω· σταυρού θέατρον έρχεται δήμος βροτών προσκυνείτω· σταυρού το θείον υψούται κράτος πλήθος δαιμόνων φυγαδευέσθω». Μ’ αυτά τα λόγια ο Ιερός Χρυσόστομος αρχίσει ένα εγκωμιαστικό του λόγο στην εορτή της προσκυνήσεως του Τιμίου Σταυρού, την οποία σήμερα με δέος και τιμή επιτελεί η Εκκλησία μας. 

Γ΄ Χαιρετισμοί - «Χαίρε ηδύπνοον κρίνον, Δέσποινα, πιστούς ευωδιάζον· θυμίαμα εύοσμον, μύρον πολύτιμον»

«Χαίρε ηδύπνοον κρίνον, Δέσποινα, πιστούς ευωδιάζον·θυμίαμα εύοσμον, μύρον πολύτιμον»

1. Ο υμνογράφος ήδη από την πρώτη ωδή του κανόνα του για την Υπεραγία Θεοτόκο την χαρακτηρίζει ως κρίνο που ευωδιάζει, ως εύοσμο θυμίαμα, ως πολύτιμο μύρο που η μυρωδιά του είναι μεθυστική. Προϋποθέτει δηλαδή την ύπαρξη πνευματικής όσφρησης στον άνθρωπο, η οποία προκαλείται από το πνευματικό άρωμα της Παναγίας. 

Ἡ Γ΄ Στάσις τῶν Χαιρετισμῶν τῆς Παναγίας μας

Γ’ ΣΤΑΣΙΣ
Νέαν ἔδειξε κτίσιν, ἐμφανίσας ὁ Κτίστης, ἡμῖν τοῖς ὑπ᾿ αὐτοῦ γενομένοις· ἐξ ἀσπόρου βλαστήσας γαστρός, καὶ φυλάξας ταύτην, ὥσπερ ἦν, ἄφθορον· ἵνα τὸ θαῦμα βλέποντες, ὑμνήσωμεν αὐτήν, βοῶντες·

Εορτή της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας

Τη μνήμη της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας τιμά σήμερα, 1 Απριλίου, η Εκκλησία μας.

Τον βίο της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας συνέγραψε ο Άγιος Σωφρόνιος Πατριάρχης Ιεροσολύμων, ο οποίος συνέγραψε διάφορα ασκητικά και υμνογραφικά κείμενα που διαποτίζονται από το πνεύμα της Ορθοδόξου θεολογίας και της ασκητικής παραδόσεως.