Κάποτε πήγε ένας μοναχός σ` ένα κελί που ήταν καθαρό,
περιποιημένο, αρχοντικό επίσημο. Είπε: Όπως είναι η καρδιά του Γέροντα έτσι
είναι και το κελί του.
Πήγε σ` ένα άλλο που ήταν ακατάστατο, αραχνιασμένο κι άνω
κάτω. Είπε: Ο Γέροντας είναι καλός, ασχολείται συνέχεια με τα πνευματικά, και
δεν έχει καθόλου καιρό για τα υλικά.
Ήταν αγαθός ο μοναχός αυτός και τα έβλεπε όλα όμορφα.
Ότι είσαι αυτό βλέπεις, ότι ζητάς αυτό βρίσκεις.
Γεροντας Παϊσιος
