Δύο μοναχοί έπλεναν τις κούπες τους στο ποτάμι, όταν είδαν
έναν σκορπιό να πνίγεται. Ο ένας μοναχός, αμέσως τον άρπαξε και προσπάθησε να
τον αφήσει δίπλα στην όχθη. Αλλά ο σκορπιός τον τσίμπησε. Καθώς συνέχισε να
πλένει την κούπα του, ο σκορπιός και πάλι έπεσε στο νερό.
Ο μοναχός και πάλι τον έσωσε, ενώ ο σκορπιός και πάλι τον
τσίμπησε. Ο άλλος μοναχός τον ρώτησε: «Aδελφέ μου, γιατί συνεχίζεις να τον βοηθάς, δεν
ξέρεις πως είναι στην φύση του σκορπιού να τσιμπάει;»
«Είναι όμως στην δική μου φύση να βοηθάω» απάντησε ο μοναχός.
«Είναι όμως στην δική μου φύση να βοηθάω» απάντησε ο μοναχός.
