Υπεραγία Θεοτόκε
Παρθένε, σκέπε με και διαφύλαττε με, τον δούλον σου, από παντός κακού ψυχής τε
και σώματος, και από παντός εχθρού ορατού και αοράτου.
Χαίρε, κεχαριτωμένη
Μαρία ο Κύριος μετά σου. Ευλογημένη συ εν γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός της
κοιλίας σου, ότι Σωτήρα έτεκες των ψυχών ημών. Χαίρε και ευφραίνου, Θεοτόκε
Παρθένε, και πρέσβευε υπέρ του δούλου σου. Κυρία και Δέσποινα των Αγγέλων και
Μήτηρ των χριστιανών, βοήθησαν μοι τω δούλω σου. Ώ Μαρία παναμώμητε, χαίρε
νύμφη ανύμφευτε· χαίρε, η χαρά των θλιβομένων και ή παραμυθία των λυπουμένων
χαίρε, η τροφή των πεινώντων και ο λιμήν των χειμαζομένων
χαίρε, των αγίων
αγιωτέρα και πάσης κτίσεως τιμιωτέρα χαίρε, του Πατρός άγιασμα, του Υιού το
σκήνωμα, και του Αγίου Πνεύματος το επισκίασμα χαίρε, του πάντων Βασιλέως,
Χρίστου του Θεού ημών, το τερπνόν παλάτιον χαίρε, η Μήτηρ των ορφανών και η
βακτηρία των τυφλών χαίρε, το καύχημα των χριστιανών και των προσκαλόυμένων σε
η έτοιμη βοηθος.
Παναγία Δέσποινα
μου, φύλαξαν με υπό την σκέπην σου ότι εις τάς πανάχραντους χείρας σου
παρατίθημι το πνεύμα μου. Γενού βοηθός και σκέπη της ψυχής μου εν τη φοβερά
ήμερα της κρίσεως, και πρέσβευε υπέρ εμού του αναξίου, 'ίνα εισέλθω καθαρός και
αγνός εις τον Παράδεισον. Μη απόρριψης με, Κυρία μου, τον δούλον σου' αλλά
βοήθησαν μοι. και δος μοι παν το συμφέρον τη ψυχή μου. Λύτρωσαι με από παντός
κινδύνου, επίβουλης, ανάγκης και ασθενείας, και δώρησαι μοι προ του τέλους
μετάνοιαν ίνα, σωζόμενος τη μεσιτεία και βοήθεια σου, διαφυλάττομαι εν τω
παρόντι βίω από παντός εχθρού, ορατού και αοράτου, πορευόμενος θεαρέστως εν
τοις θελήμασι του αγαπητού σου Υιού και Θεού ημών. Και εν τη φοβερά ήμερα της
κρίσεως ρύσαι με από της αιωνίου και φοβέρας κολάσεως, ίνα προσκυνώ, ευχαριστώ
και δοξάζω το πανάγιον σου όνομα εις τούς αιώνας των αιώνων.
Αμήν.
