Ο Θεός είναι Πατέρας όλων, άρα όλοι είμαστε αδέλφια. Έχουμε
κοινή φύση, κοινό Πατέρα και καλούμαστε να έχουμε και κοινό πνεύμα, το Άγιο
Πνεύμα. Τότε η ενότης είναι πλήρης. Αυτη η ενότης είναι κατορθωτή μόνον μέσα
στην Εκκλησία όταν τα μέλη της:
α)μετέχουν τακτικά στα Άγια Μυστήρια και
β)ζούν την ασκητική-ησυχαστική ζωή που Εκείνη (η αγία
Ορθόδοξη Εκκλησία μας) μας διδάσκει.
Ο Γέροντας βίωνε αυτή την ενότητα. Γι’ αυτό και όταν
προσηύχετο για τους άλλους έλεγε: «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με» και όχι
«ελέησον ημάς», ή «ελέησε τον τάδε, τον τάδε κ.λ.π.». Ένιωθε «ένα» με όλους,
διότι είχε μέσα στην καρδιά του όλην την ανθρωπότητα. Λέγοντας το «με» του
«ελέησόν με», περιλάμβανε στην αίτησή του όλην την ανθρωπότητα.
Πηγή: «Η θεραπεία της ψυχής κατά τον Γέροντα Πορφύριο»
