-Πάτερ, κάθε χρόνο που περνά ,μετράω και λιγότερους
φίλους.
-Μπήκες στην στράτα του Θεού. Της απαντώ.
-Και ποια είναι αυτή;
Σε εγκαταλείπουν τα πάντα, οι αγάπες, τα όνειρα, οι πατρίδες, οι φίλοι, οι χαρές σου, τα χρήματα, η υγεία, οι ελπίδες, όλες
οι ανθρώπινες σιγουριές και βεβαιότητες, η ίδια η ζωή, το παρελθόν
και το μέλλον σου…
-Και μετά;
-Μετά σε περιμένει η αγκαλιά Του Χριστού, η γλυκιά Του
Αγάπη .
Άμα δεν σε
απογοητεύσουν οι άνθρωποι δεν γίνεται να σε γοητεύσει ο Χριστός.
Είσαι σε καλό δρόμο!
π.Διονύσιος
Ταμπάκης-Ναύπλιον
